دیوانه

کاش کاجی روی این جاده بیفتد...کاج ها دست و پای رفتن را میبندندخدا خودش به داد حال خرابم برسددوست داشتندست و پای منطقم را میبنددخودش کمک کند...صالحه.ننقل قول نوشت:گاهی چنان بدم که مبادا ببینیم...پ.ن:خدا خودش به داد حال خرابمان برسد...خدا خودش جاده را نشانم بدهد:)

خدا چقدر وقت صرف آفرینش دختر ها کرده است....

بهشت کوچک من؛ گرم از حضور شماستسلام حضرت بانو خوش آمدید اینجا...صالحه.نپ.ن:عاغو یهنی چه خو؟؟من قم میخام همچنان و همچنان...پ.ن2:ولادت بانو مبروووک:)

چقدر حال بد زیاد بود حول و حوش اون بغض نوشته هاچقدر حس بد زیاد بود واسه اتفاقی که ازش میترسیدمواسه اتفاقی نباید میوفتاد ولی افتاد...چقدر ناراحت شدم...امروز چقدر عاجز بودماز حرف زدن...از قانع کردن...خدایا خودت کمک کن

اقیانوس تر از من چه کسی هست در اینجامن خالی تنگم که پرم از نفس ماهی تنهاشهری پر بغضم که فقط کوچه ی تنگ استآشوب مرا می برد آخر  به یک اغماهر بار که من حرف زدم مرگ به تصویر درامدحالا تو بگو من چه کنم با جسد ماهی و دریامیترسم از ان روز که بوی جسد مناز شعر به گوشت برسد حضرت سرما!!!ای کاش بفهمی تو خودت قصد غزل راقلبم به ستوه امده از اینهمه آواای کاش خودت بگذری از بار گناهتمن مرده ام اما تو و این هم جسد ما ؟!صالحه.نپ.ن:کجا می خوای دفن کنی جسد دریارو ایستادم به تماشا...

گلیم کهنه ی من قالی سلیمان نیستولی میان رج به رجش زندگی جاریستنه صبح پاک بهارم نه گرمی تیرمشبیه که نه من تمام پاییزمهنوز زرد و فسرده...هنوز بارانینفس کشیده ام اما...اگرچه زندانیاگر چه سخت ... اگرچه جـان فرسـاتمام میشود این رنج های کهنه و نوپاشبیه میوه های کال و سبز بهارجوانه میدهد اخر درخت های انارخوشم هنوز به این خنده های بی پایانخوشم که نفس میکشم؛ اگر چه در طوفانصالحه.ن

خوش به حال آسمان که زیر پای توستما که دستمان نمیرسد به سقف ها...صالحه.ن

بعضی ها هم هستند که دم کشیده اندمثل امروزکه مرداد دم کشید:)دور و اطراف و ما پر است از آدم های دم کشیدهآدم های مهربانی که دوست داری ساعت ها کنارشان وقت صرف کنیآدم های صاف و صادقی کهاز چشم هایشان دارند بیرون میریزندچقدر...چقدر بودن کنار این آدم ها خوب استچقدر جادو بلندند این آدم ها...آدم های جادویی؛مرداد دم کشیدتان مبارک:)صالحه.ن

«هوا بس ناجوانمردانه» گرم است آی...خدا امسال قصد جان ما را کرده است انگارصالحه.ن

تمام من عزیزم خرج لبخندتولی برخیز یک شربت بیاور سوختم بیرونصالحه.ن