دیوانه

دختر بودن ؛

بهار میشود

وسط نماز گریش گرفته بود
نشستم جفتشو گفتم:
واس کار دنیا گریه نکن نمازت باطل شد
اشکاشو پاک کرد و گفت:
 من واس کار دنیا گریه نمیکنم
واسه خودمم گریه نمیکنم
واسه بابامم گریه نمیکنم
واسه ی هیچکس گریه نمیکنم
من اصلا گریه نمیکنم!!
من حتی بغضم نمیکنم...
راست میگفت
دیگه هیچ وقت بغضم نکرد!

صالحه.ن

بعضی وقت ها هست که یک عالمه حرف داری...یک عالمه بغض داری...تند تند حرف میزنی توی دلت..تند تند تایپ میکنی....ولی آخر کاردستت رو میذاری روی یه دکمه گوشه ی صفحه و همشو پاک میکنی...و بعد اروم اروم و محتاط شروع میکنی به نوشتن یه چیزهایی که اصلا منظورت نبود!!یه حرفهایی پر از سه نقطه...کاش لااقل کسی بود که بشه براش سه نقطه هاتو تفسیر کنی...کاش...بعضی بغض ها واگیر داشتاونوقت راحتتر میشد حرف زد...مهم نیست...خدا حواسش به سه نقطه ها هست...ولی یه بغضایی باید واگیر دار بشن...یه سه نقطه هاییتوی هیچ دفتری جا نمیشن...خدایا...کاش بعضی بغضا بی حرف واگیر داشت...کاش...صالحه.ن

یعنی بغض زمینپشت کدام چراغ قرمز شهر گیر کرده است؟؟صالحه.ن

تاحالا فکر کرده بودیدتبر ها چقدر حرف برای گفتن دارند؟؟چقدر غمگین و سالخورده اند...؟؟چرا هیچ کس از تبر ها نمی پرسد چرا دسته ی خودت را نشانه گرفته ای؟؟تبر ها....خیلی هم خشن نیستندخوب نگاه کن...فقط بغض دارندفقط حرف دارند...!!!صالحه.ن

بهار دارد چمدان می بندد؛آن طرفتابستان خمیازه میکشد...و پاییز بعض کرده و چند وقت دیگر احتمالا بغضش میشکندامازمستانهمچنان مغرورانه خیره است به رفتن بهار...بهار دارد؛ چمدان می بندد...چهار فصل عجیبیست!صالحه.ن

و شب؛ زنی پتیاره است که موهای سیاهش را دورش ریخته و در کوچه های دنیا قدم میزندو اینبارطمع به بغض من دوخته است!!صالحه.ن

بعضی کلمات، فقط هجا نیستند درد دارد!!انگار تقدیر بعضی کلماتسکوت استمثل بغض...مثل شعر...مثل من.... بیچاره بعضی کلمات خیلی تنهایند!!صالحه.ن

غروب ها...از تو به باران شکایت میبرم...که با بغضت،تمام شهر را ابری کرده ای...!!صالحه.ن