بایگانی مهر ۱۳۹۸

بغض نکن

دوشنبه ۲۹ مهر ۹۸

بیا بلند بلند بخندیم

که بغض نگیره گلومونو،

که بغض بند نکنه راه نفسو...

صاد نون ۵ نظر ۲ موافق ۰ مخالف

به قصد تو (2)

شنبه ۲۷ مهر ۹۸

روز بعد راهی حرم امیر شدیم

مهربان پدر:)

و عشق و عشق و عشق

همین سه حرفی پررنگ بود وقتی واستادم روبری ایوون...

رد شدن از تفتیش یه دور قشنگ اشهد خوندن داشت

مقصد چیه؟

مقصود کیه؟

اصل و فرع چیه؟

اینهمه هل دادن ؟

برای چی؟

"فاستبقوا الخیرات..."

گم نبود جواب این سوالا برام.میدونستم چی میخوام...

و لب باز بود به خواستن...

یه شمع کوچیک تو دلم داشتم و با همون روشن بودم

صاد نون ادامه مطلب ۳ نظر ۱ موافق ۰ مخالف

به قصد تو (1)

چهارشنبه ۲۴ مهر ۹۸

پارسال از خانوادی شیش نفرمون فقط امیرعلی کم بود

امسال اما

جای خالی ساجده و علی که پارسال همسفرمون بودن زیاد تو چشم بود

-گفتم خانواده شیش نفره یاد دعای جانا افتادم

ک گف سال دیگه هشت تا بشیم:))

گفتم منو میگی یا ساجده رو؟

گف هر دو

شب قبلش داشتم به این فکر میکردم

که چقدر ادم میرم؛چقدر ادمتر قراره برگردم؟

وقتی به فاطمه گفتم شاید برم

بهم گف

چ خوبه ک از الان انقد معرفت داری!با معرفت تر برگردی!

حقیقتا این جمله از طرف این ادم شنیدنش عجیب نه!اما خاص بود و جالب

برا همین تو ذهنم موند

(داخال پرانتز: نه اون فاطمه ای که میشناسیدش:دی یکی دیگه!)

صاد نون ادامه مطلب ۵ نظر ۱ موافق ۰ مخالف

عشق از تو

سه شنبه ۲۳ مهر ۹۸

یجا خوندم و رو حاشیه ی کاغذی که رو میزم بود

نوشتم:

«میان همه لاعلاجان چرا عشق؟»

امیرعلی با خودکار ابی وسط برگه نوشت:

+صاله دوستددارم

پ.ن:

و همین ک دوستدم دارد

همین صالحه ای که اشتباه نوشته

همین جمله ی کوتاه

همین خطوط کج و معوج

لاعلاجی عشق رو شیرین میکنه:)

صاد نون ۴ نظر ۱ موافق ۰ مخالف

دوباره از نو

سه شنبه ۲۳ مهر ۹۸

فک میکنم بعد یکماه

دوباره اتگشتام داره بپر بپر میکنه رو کیبورد....

عمر درگذره همچنان

یهو صدای محمدرضا میپیچه تو گوشم که

«دست طبیعت گل عمر مرا مچین...»

که خب ناگزیریم...

زمان میگذره و این خوبه تقریبا

اگه بلد باشیم از گذشتن و عبور کردن لذت ببریم:)

درد میاد میشینه

تاول میشه رو انگشت حلقه ات

میسوزه...تاول میترکه...صد بار جای زخم به اینطرف و اونطرف میخوره

اما اخرش خوب میشه

خیلی وقت قبل روغن داغ بود و پرید رو انگشتم نشست

سوخت و پوست و گوشتمو خورد

اما الان

از جای زخم روی انگشتم فقد سرخی مونده

و این یعنی امید

بهش نگاه میکنم و جون میگرم برای تولد برا ترمیم:)

دیشب

اول ازادراه

برا نماز واستاده بودیم و من دلم بغل میخواست

وسط بوق بوق ماشینا و سردی هوا

دله دیگه!

نمیفهمه !

دستمو به سمت بابا دراز کردم

باهاش دست دادم و خندیدم

خودش منو تو بغلش جا داد

اون سه سانت فاصله برداشته شد:)

سرمو به شیشه تکیه داده بودم و بیرونو نگاه میکردم

حس کردم

چقدر خدا رو شاکرم:)

خوشبختی وسط سینم نشسته و خون پمپاز میکنه به رگ هام

حس کردم

«من از ان روز که در بند توام ازادم»

و به خدایـجان گفتم :

:"تا تکیه گاه تویی هراس نیست:) "

کربلا بودم .جاتون سبز بود وقت قشنگیاش

پارسال اهمال کاری کردم

انقدر ننوشتم ننوشتم که حس نوشتن پرید

اما ایندفعه به امید خدا مصمم تو نوشتن

پر حرفم.

تا چه پیش اید...

ارزوهای خوب و قشنگی های دنیا روونه ی قلباتون:)

صاد نون ۷ نظر ۱ موافق ۰ مخالف

دیوانه

بغض نکن

به قصد تو (2)

به قصد تو (1)

عشق از تو

دوباره از نو