دیوانه

عکسی که انتخاب کردی خیلی متناسب با متن هستش ‏

دل من دیر زمانی ست که می پندارد
دوستی نیز گلی ست…مثل نیلوفر و ناز
ساقه ی ترد ظریفی دارد
بی گمان سنگ دل است آنکه روا می دارد
جان این ساقه ی نازک را دانسته بیازارد
در زمینی که ضمیر من و توست
از نخستین دیدار ؛ هر سخن هر رفتار
دانه هایی ست که می افشانیم؛ برگ و باری ست که می رویانیم
آب و خورشید و نسیمش مهر است
گر بدان گونه که بایست به بار آید
زندگی را به دل انگیزترین چهره بیاراید
آنچنان با تو درآمیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه او باشد و بس
بی نیازت سازد از همه چیز و همه کس
زندگی گرمی دل های به هم پیوسته است
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته است
در ضمیرت اگر این گل ندمیده است هنوز
عطر جان پرور عشق؛ گر به صحرای نهادت نوزیده است هنوز
دانه ها را باید از نو کاشت
آب و خورشید و نسیمش را از مایه جان خرج می باید کرد
رنج می باید برد… دوست می باید داشت
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ...

بسیار زیبا
سلام
خوبی

www.iAlexa.ir

افزایش بازدید واقعی وبلاگ شما

www.iAlexa.ir

باز تو کلاس منطق بودی
میخوای واسه علت و معلولم شر بگو

نره ها یه وقت
یازخ میشیم...
قید اثبات و کوفت و زهرمارو میزنیم...

بیچاره

:((((

یازیخ یعنی بیچاره ؛))
ببخشید تو کامنت قبلی فضولی کردم.
دلم نیومد صبر کنی واسه فهمیدن معنیش :)))

یازیخ !!
+
فاطمه؟ :|
ضدحال
+
ی سوال بپرسم؟
تو عرفان و بیشتر دوس داری، یا منطق؟

لایک

منطق با فلسفه فرق میکنه؟
چ جالب نمیدونستم
منم رشته ی انسانی و ب خاطر همیناش دوس دارم ، ولی با عربی و زبان و نمیدونم جغرافی نمیتونم کنار بیام !
راضی ای از رشتت صالحه؟

اثبات نمیخواهد!
از هر برهانی بروی آخرش اثبات می شود که دلت گیر نبود!

خیلی خیلی قشنگ مینویسید
:)