پنجشنبه ۲۰ ارديبهشت ۹۷
یه وقتایی به خودت و دوروبریات نگاه میکنی و حس میکنی ：
چقدر تنهایی بین این همه ادم…!
و یه وقتایی ؛ همین ادما…
کسایی هستن که به فکر فرو میبرنت：
که یه ادم چقدر میتونه فرشته باشه؟!
اما این وسط
یه سریام هستن که تو اوج خستگی ها و بریدنات پیداشون میشه
همونا که انقدر خوبن که میشه با نگاه کردن به چهرشونم امید به بهترشدن گرفت：)
حرفاشون، صداشون ،چشاشون…
سراپا متانتن و بزرگی.
پ.ن：چقدر کمن ادمایی ک رفتار و حرفشون یکیه!
کاش بشه یکی ازین ادما بشم.
