دوشنبه ۱۰ اسفند ۹۴
چه ساکت است... این اتاق خاموش...وچه آرام.. این شب بی پایان!مــــــــــــــــــــــــــــــن..یک دخترم!با گیسوان شانه خورده در افسون شعر ها!من...پژمرده ام میان قافیه ها و ردیف ها...تنها...چند گام...بامن قدم بزن... «تا عطر کوچه ها...هوای تو را بگیرد..»
