پنجشنبه ۱۳ اسفند ۹۴
من با اشک می نویسم...تو با لبخند می خوانی...و آنکه باید...هرگز نمی خواند!من با درد می نویسم...تو به اسم شعر می خوانی...و آنکه باید...هرگز گذارش به این حوالی نمی افتد!من جان می کنم که بنویسم!تو جان می کنی که بفهمیو آنکه باید:هرگز حواسش معطوف جان کندن ما نمی شود!
