به راستی که اگر؛شعر های کاغذی نبود...اگر این گوشه ی دنج خیال نبود...اگر آواز نبود...اگر غم نبود...به راستی که همه،آوار این دنیــــــــــــا می شدیم!به قلم:صالحه
به راستی اگر این بغض نبود
اگر این گریه های گاه وبیگاه نبود
اگرنبود ونبود بغض سنگین تنهاییم
واگر نبود ابری شدن چشمهایم در بغضی عجیب
چگونه میتوانستم تحمل کنم نبودنشان را
دوستت دارم ای شهید
اگر قدم رنجه فرمودید در وب شهدا سری زدید..از سمت راست وب دنبال یک صحه جانبی باشید بنام تمام طراحیهایی که با عشق نمودم وسری بزنید شاید دلتان اسمانی تر شود کمی پر وبالش باز تر شود دلتان وتنگ شان بشود وشعرتان را با عشق به شهدا اینبار بگویید تا من نیز در وبم استفاده کنم از انها متشکرم التماس دعا