شنبه ۱۹ تیر ۹۵
میدانید دردها چند نوع دارد:بعضی درد ها همان اول با یک لبخند..یک ببخشید...یک شاخه گل...هم بخشیده میشوند هم فراموش! و تازه...میشوند یک خاطره خوب به یاد ماندنی:)یک سری از درد ها هم هستند؛فراموش میشوند اما بخشیده نه!سالها میگذرد و تو همینطور متنفری از فلانی و اخر سر هم اصلا یادت نمی آید برای چه!!!اصلا فراموش میکنی دلیل اصلی این نفرت را...راستش اگر به عقب برگردیم می بینیم موضوع چندان مهمی هم نبوده!!ولی چیزی هی توی وجود ما متنفر است از این شخص!!این دردها خیلی خنده داردند...هر بار که آن آقا یا خانوم فلانی را میبینید هی برای هم چشم و ابرو می آییدو هی تیکه های جانانه برای هم پست میکنید...و از آخر هم هردو با یک کوله بار منفی در حالی که راهی خانه ی تان هستید به کناریتان میگویید:"حال کردی چطوری حالشو گرفتم..؟؟"اما بعضی درد ها هم هستند:بخشیده میشوند...اما فراموش نه!!این درد ها خیلی درد دارند...خیلی...هربار که کوچکترین اتفاقی تو را یاد آنها می اندازدانگار قلبت آتش میگیرد...دوست داری سرت را بکوبی دیوار...سرت را بشکافی و حافظه ی مغزت را ریز ریز کنی...گوش هایت را بگیری و چشم هایت را در بیاوری...به معنای تمام...وقتی یاد این درد ها می افتی" دیووانه" میشوی!!آه...خدا از این درد ها نصیب هیچ کس نکند...هیچ کس...صالحه.ن
