پنجشنبه ۱۳ آبان ۹۵
برگای زرد و نارنجی که زیر پا میانخیابون خیسهوای پاییزی و باد که آشوب میزنه به چادرمسبز و سفید و سرخ میشونم روی گونمصدام بین صدای مردم گم میشهمیشینه رو صدای بقیه و یکصدا میشیمیک دلی مردم رو دوست دارم...اتحاد قشنگشونچادر سیاه یه دست خانوما...عشق ریشه مشترک تموم اتحاد هاستپاییز جان!!عشق ببار رو سر مردمکه عشق برکت میاره:)صالحه.نپ.ن:توفیق اجباری که میگن همینه به خودم بود تا همین الان تو رخت خواب بودم:))با بچه های انجمن رفتیم.. فوق العاده بود:)اولین بار بود انقدر راهپیمایی خوش میگذشت:))با یه عالمه خنده و خاطره های خوب...
