چهارشنبه ۸ اسفند ۹۷
این روزا،دارم تمرین میکنم که چیزای خوبی ک میبینم ب زبون بیارم
-چه چشمای نازی داری:)
-چه فیس تو دل برویی
-گفته بودم خنده ات چقدر دلنشینه؟
-چه عطر خوشبویی
نه خیلی سخت،نه چیزای عجیب...
همون اولین چیزی ک ب ذهنم میرسه موقع برخورد میگم فقد
حتا اگ در همین حد ساده باشه ک"عاشق بیژامه ات شدم"
به طرز قشنگ و باورنکردنی حالم خوبه بشدت.
چرا ما عادت داریم چیزای خوبی ک میبینیم نگیم انقد؟
مگ چی میشه مهربونتر باشیم یذره ؟
اون جمله ی خوبی ک میگیم یه لحظه است
اما طرف مقابل میتونه تا مدتها باهاش خوب باشه:)
مثل اون شب که بغلش کردم ،سرمو گذاشتم رو شونه اش و گفتم
ببخشید که من همش غصه خوردم،تورم ناراحت کردم...
بعد خندید که بچگونه حرف نزن اینجوری
و وقتی پرسیدم چرا؟
گفت چون خوردنی میشی و رفت...
و من لبخند پاک نمیشه از رو لبم از شوخیش:))
حالا بیاید شماهم این تمرینو بکنید
چیزای خوب دوروبرتونو بگید،
اگه کسی خوشتیپه،
اگه ارومتون میکنه،
اگه خوبه،اگه حتا یه ویژگی کوچیک مثبت میبینید بگید
بیایین حال بقیه رو خوب کنیم ،دنیا این حال خوبو کم داره*.*
