دیوانه

بی تو جهنم هم نمیشوداین اردیبهشت ها...صالحه.ن

شبها همش کابوسروزهایم تلخ!!این قهوه های تلخ...این امتحان سخت...هر روز کار و کار...هر روز درس و درس...کابوس شبهایم:""من امتحان میدم""کی می رسد پایاناین امتحان هایم؟!نزدیک خرداد است...من غصه ها دارم!!از بعد عید ای وایمن امتحان دارم...!!گویی دبیرانمتصمیم ها دارد...هی امتحان و درس...هی نمره های صفر...!!!...این قهوه ها من را از خواب میگیرداین درس های سختمن را فنا میدند...!!صالحه.نالهی صبری زیاد....مراقبی نادان( و صد البته کور)...امتحاناتی آسان...و حس درس خواندن عطا بفرماآمین

شبها همش کابوسروزهایم تلخ!!این قهوه های تلخ...این امتحان سخت...هر روز کار و کار...هر روز درس و درس...کابوس شبهایم:""من امتحان میدم""کی می رسد پایاناین امتحان هایم؟!نزدیک خرداد است...من غصه ها دارم!!از بعد عید ای وایمن امتحان دارم...!!گویی دبیرانمتصمیم ها دارد...هی امتحان و درس...هی نمره های صفر...!!!...این قهوه ها من را از خواب میگیرداین درس های سختمن را فنا میدند...!!صالحه.نالهی صبری زیاد....مراقبی نادان( و صد البته کور)...امتحاناتی آسان...و حس درس خواندن عطا بفرماآمین

پیشانی بلند توست
راه و رسم عشق...
خیلی مهم نیست
این سروده ها...


صالحه.ن

بیخیالت میشوم اما بدانبیخیالی های بعد از منهمیشه ماندنیست!شهر را، آشوب را ، تکرار کن...موج این دریای خالی رفتنیست...دفتری شعرمولی خالی ز تو...بیخیالت گشته ام این بیخیالی ماندنیست!ماهیی تنها و مفلوکمبه دور از آبهاماهی تنها همیشه مردنیست...قهوه ها بعد توخوش طعم اند و تلخقهوه های تلخِ بی توخوردنیست!ماه بی آغوش شببی حاصل و آواره است!ماه رنجوری میان کوچه ها...بس دیدنیست!بیخیالت میشوم...اما بدان...بی خیالی های شاعرماندنیست!صالحه.ن

اندر احوالات امتحان...(حالت غیر قابل انکار محصلین)امتحان دارم بازو پرم از خالیهیچ و پوچ ذهنمنقش هایی آبیرنگ خودکار منمیپرد هر لحظهچه شکست سختیشده ام من خستهومعلم من رانزد خود بنشاندهو تقلب  هایم...همه را بستانده!!دیگر اینک عایا...به چه دلخوش باشم؟دورم از دوستانمبا که همفکر باشم؟!امتحان دارم بازچه غم سنگینیبی تقلب قطعانمره صفر میگیری...!!صالحه.ن(ببینید چقــــــــدر روم فشاره....دوهفته تمام فقط امتحان...ای عید چه بیخبر رفتی...در رفتن "تعطیلی یااا"گویند هرنوعی سخنمن با دوچشم خویشتن دیدم که عیدم میرود...هـــــــــــــــی...)

سلام ای غروب سیزده بدر...سلام ای طلوع سحرگاه شنبهسلام ای غم لحظه های امتحانخداحافظ ای خواب های تا ظهرخداحافظ ای خنده های صمیمی"خداحافظ ای داغ بر دل نشسته"تو تنها نمی مانی ای شب زنده داریتو را می سپارم به چت روم و نت های خستهتو را می سپارم به مینا و مریمتو را می سپارم به دریا ی بیکارخداحافظ ای پست های دائمخودم را سپردم به دستان درسام...

یک نفر یک عاشق تنهاگوشه ای کز کرده میگریدخیره بر راه آرامقصه ی غم های خود گوید...دستهایش پر ز خالیدل پر از شعر و نگاهش سمت آشوب کبوتر هاستمی پراند مرغ خاموش نگاهش را به بانگ:« السلام...»اشکهایش میچکد آرام...یک قدم...تا اوج تا پرواز راهی نیست...!!او فقط مانده کدامین سو رود حالا؟!بین عشق و شور و شیدایی...بین یک آرامش زیبا...او در آغوش حسین و کربلا....او در کنار دستهای گرم عباس است!او میان " این حرم یا آن حرم" سردرگم است اکنون...یک قدم سمت طلوع ماه...یک قدم سمت غروب خون...می رود سمت حرم...سمت غروب اشک...میرود سمت حسین و هر قدم یک ذکر...میرود سمت بهشت کربلابا هر قدم کم میشود بار گناهانش...میگشاید بال و پرپر میگشد تا عرش...میگذارد" دل" کنار قبر شش گوشه....هنوز از ماندن و از عاشقی حرفها دارد...ولی افسوس...میپرد ناگه ز خواب خوش...چه رویا های رنگینی...!!چه زیبا این تناسب بود:                                   کربلا...عشق و حسین...یک زایر تنها...یک عاشق بی "دل" ...و حالا یک نفریک عاشق تنها...دیده سیل زایران را...آرزو دارد...!سهم او از رفتن و بودنفقط ماندن شده انگار!!...و آنسوتر...کمی دور از زمین...در یک بهشت آسمانی...یک" دل" عاشق...کنار قبر شش گوشهدر آغوش فضا گمگشته است انگار!!صالحه.ن

اندر احوالات میهمانی(قالبش مشکل داره-ینی  تو هیچ قالبی نیس-ولی درک کنید زندگی سختهههههه)طی کرده ام با "طی" عزیز امشب تمام خانه راپر کرده ای وای و دریغ، لک ها تمام خانه رادر لحظه ی جارو زدن ناگه به یادم آمدی...دیشب که مهمانان ما کردند قُرق این خانه راسهم من از قیمه پلو طی کردن این خانه شدطی کرده ام با طی عزیز امشب تمام خانه را...!!

«من غزل نمیگم...دوست دارم نطرتون رو درباره ی تنها غزلی که گفتم بدونم:دیده ز دیده، دم به دم، پر ز خراب میشومباده به باده، نو به نو ، پر ز شراب میشوم                                                      چون تو رسی به شهر من، پر ز ترانه میشوم                                                      دور  شوی ز دیده ها ،پر ز سراب  میشوملحظه به لحظه ، ای صنم منتظر وصل توامدر  شفق  نگاه تو ، کم  ز شهاب  میشوم                                                        ای که تویی نگارِ من، شاه تو و گدایً من                                                       در نظری ز سوی تو ، آه...کباب میشومسهم من از سرودنت گریه و آه میشومدر طلب رسیدنت...پر ز شتاب میشوم                                                    ای که تویی ، تو، یار من یوسف من نگار من                                                    بی تو برای  بودنت ...آه...که آب میشوم