دیوانه

خیابان خیالم خیس شده...نمی دانم از اشکهایم یا از این هوای ابری؟چتر نمیخواهم...کمی تن سرما خورده ام آغوش باران میخواهد...مهم نیس تب میکنم!مهم نیست تنهاییَم...!باران امشب...سردی آشوب من است!دوست دارم گم شوم در ازحام شلوغ خیابان ها!در بین بیخیالی مردم...در آغوش باران...وبی جهت تر از همیشهراهی شرق نگاه تو شوم!

اندر احوالات میهمانی(قالبش مشکل داره-ینی  تو هیچ قالبی نیس-ولی درک کنید زندگی سختهههههه)طی کرده ام با "طی" عزیز امشب تمام خانه راپر کرده ای وای و دریغ، لک ها تمام خانه رادر لحظه ی جارو زدن ناگه به یادم آمدی...دیشب که مهمانان ما کردند قُرق این خانه راسهم من از قیمه پلو طی کردن این خانه شدطی کرده ام با طی عزیز امشب تمام خانه را...!!

در گرگ و میش صبح؛جا مانده بود دخترکی تنها !در ازدحام بی کسی...کسی عبور کردسیاه پوش شب...سایه ای خمیده شد به روی سایه ایوسیب قفل شد میان دو دهان!سایه ماند...ولی دوید..دوید آنکه سیاه پوشیده بود...وسایه ها در بهت اشکهای دخترک ماندند!!از آن روز...هر کس از این کوچه میگذرد؛بغضش میشکند...بی خبر از سیاه پوشی که منتظر کسیست...بیخبر از سیاه پوشی که در حسرت سیب مانده است!در حسرت کسی که در گرگ و میش صبح جا مانده بود...!

اینجا خرابات ثانیه هاست و من پیر مغان این شهرم...!این شهر کوچک که به وسعت امپراطوری زندگیست...اینجا...حکومت پر شوکت من است...جایی چند وجب در چند وجب-یعنی خودم- !من امپراطور پر قدرت خودم !مـــــــــن....شاه مغرور این دوتیله ی شیشه ایم....اینجا حکومت پر سکوت من است...جایی که "مــــــــــن" نام گرفته ام...!

«من غزل نمیگم...دوست دارم نطرتون رو درباره ی تنها غزلی که گفتم بدونم:دیده ز دیده، دم به دم، پر ز خراب میشومباده به باده، نو به نو ، پر ز شراب میشوم                                                      چون تو رسی به شهر من، پر ز ترانه میشوم                                                      دور  شوی ز دیده ها ،پر ز سراب  میشوملحظه به لحظه ، ای صنم منتظر وصل توامدر  شفق  نگاه تو ، کم  ز شهاب  میشوم                                                        ای که تویی نگارِ من، شاه تو و گدایً من                                                       در نظری ز سوی تو ، آه...کباب میشومسهم من از سرودنت گریه و آه میشومدر طلب رسیدنت...پر ز شتاب میشوم                                                    ای که تویی ، تو، یار من یوسف من نگار من                                                    بی تو برای  بودنت ...آه...که آب میشوم

گاهی رگبار های خفیف میزند و میهمان ما میشود باران...به آسمان خیره میشومبه این هوای بارانی...دلم...سادگی می خواهد از جنس باران...از جنس ابرها...خسته از تجمل فرش های ماشینی...خسته از تکرار این سریال زندگی...دلم...بهار میخواهد!عید دیدنی...کمی عطر خدا در کوچه ها...به قول سهرابکمی زیر باران رفتن!کمی چتر را بستن...دلم یک شادی کودکانه میخواهد...وبوی خوش نرگس و مریم در کوچه ها...خدایا کمی از عطرت به پیراهن باران بزن...تا غسل دهد...تمام جهان را!

امروز میهمانی دارم...

خدایا!برایم از بهشتت سیب بچین...

خدایا گوشت را بیاور پایین...به کسی نگویی ها...من...خیــــلی...دوستت دارم!!

زمستان ردای سفیدش را از تن درآورد...و در آغوش بهار آرام گرفت!!حالا این زمستان است که بوی شکوفه های درخت هلو را گرفته است!بهارتون پر از شکوفه های صورتی