دیوانه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

دنیا پر است از میوه هایی که  رسیده اند و روی زمین ریخته انددنیا پر استاز راه های نرفته...از حرف های نگفته...تا دلت بخواهدتوی این دنیا ترش و شیرین یافت میشوددنیا پر است از اب پرتقال های نارنجی دوست داشتنی:))از تابستان های شکمو...از خوابِ موها های خیس زیر کولر...دنیا پر است از هیجان؛)لذت ببرید:)صالحه.نپ.ن:هیچی بهتر از این نیست که یه وسیله ببری تا بدی به کسی و زود بیای بعد اون عزیز تویه تابستون گرم بهت اب پرتقال نارنجی دوس داشتنی یخ تعارف کنه:)خدا قسمتتون کنه از این یهویی ها؛)

در من ؛ غده ای سرطانی هر روز بزرگ و بزرگ تر میشودو من انگار هیچوقت قصد برداشتن ان را ندارمدرست زیر گلویم...و چشم هایم هیچوقت درکی از اشک نخواهند داشتو میدانمروزی انقدر بزرگ میشودکه تمام بدنم را فرا میگردو مرا خواهد کشت...و مرا خواهد کشت...صالحه.نخودم نوشت:غمگین تر از اینکه لب ها خنده را فراموش کنند؛داستان تلخ چشمان من است که گریستن را ازیاد برده:)

میوه های رسیده ی درختمی ریزند توی حوض فیروزه فام.و تابستان،شربت خنک آلبالوییست؛که هم میخورد.شربتِ قندی در دل لیوان آب میشود؛و سنگ در دلِ کشِ کمانِ چوبی. و مثل فریاد گنجشکیصدای غروب می پیچد در گوش دنیاو شب ؛ چلچراغ میشود در کوچه ها آب خوردهقل قل قلیان و میوه های حوض...و پسر بچه ای،که نصیبی از خوان آسمان نداشت:)صالحه.نپ.ن:روز شنبتون به خیر:)هفتتون پر برکت...

کتاب ها

mihanblogPostLike('423','like') برچسب ها: من چشم هایم را پشت شیشه گذاشته امو هر روزتصویر ناب و بارانی درخت ها را نگاه میکنمخیلی وقت استمن میرومو چشم هایم پشت ویترین مانده استصالحه.ن

کاش کاجی روی این جاده بیفتد...کاج ها دست و پای رفتن را میبندندخدا خودش به داد حال خرابم برسددوست داشتندست و پای منطقم را میبنددخودش کمک کند...صالحه.ننقل قول نوشت:گاهی چنان بدم که مبادا ببینیم...پ.ن:خدا خودش به داد حال خرابمان برسد...خدا خودش جاده را نشانم بدهد:)

خدا چقدر وقت صرف آفرینش دختر ها کرده است....

بهشت کوچک من؛ گرم از حضور شماستسلام حضرت بانو خوش آمدید اینجا...صالحه.نپ.ن:عاغو یهنی چه خو؟؟من قم میخام همچنان و همچنان...پ.ن2:ولادت بانو مبروووک:)

چقدر حال بد زیاد بود حول و حوش اون بغض نوشته هاچقدر حس بد زیاد بود واسه اتفاقی که ازش میترسیدمواسه اتفاقی نباید میوفتاد ولی افتاد...چقدر ناراحت شدم...امروز چقدر عاجز بودماز حرف زدن...از قانع کردن...خدایا خودت کمک کن