دیوانه

هنوز یک دل سیر

مادر از داستان "زمین فدک" فهمید ؛

در این شهری که کس باور ندارد بغض را اینجا

از جان چه  استفاده توان کرد جز فدا کردن؟؟

بغضِ نشکسته یِ بارانیِ من ،خطر سیل گرفتست اینجا...صالحه.ن

مست از نگاهِ یارم و درگیرِ تلخی اشاز مزه ی لبت رسان از دست میروم!صالحه.نپ.ن:خدا شاهده همینجوری

و هنوزهم من؛زیر این بارش گسترده ی درد آرامم...صالحه.ن

لبریزِ اشک گشته دوباره بغضِ خدا...باران گرفته شهرِ مه گرفته یِ من!صالحه.نپ.ن:آه از نفس پاک تو و صبح نشابور...امروز صبح بالاخره یکم بارون زد؛الحمدالله!

از بغض هایِ پر غمِ شب ها که بگذریم

دفتر شعرمو نبر خونت که اتاقت صدای گریه میگیرهدختری توی شعرامه...که یه عمره اسیر طوفانهوا نکن دفترم رو تو خونت ؛کل آشوب شهر توی دفترمهنگرانم که خونتو این سیلتا ته دنیا با خودش ببرهدفتر شعرمو نبر خونتشاعرانه هام فقط دردهاینهمه واژه هر وقت لازم بودتو ته این گلو رسوب کردهجای اینکه بشه مرهم درددردی رو درد هام اضاف کردهدفتر شعرمو نبر خونتشعرامو نخون که می میریدختری که توی شعرامهمثل پاییز خودکشی کرده!!صالحه.ن