دیوانه

زیبا بید

یه نکته یا یه اصل یا یه پرینسیپل هست که سخت نیست رعایتش اما فهمیدنش سخته. فهمیدن اینکه ایا این اصل رو داری رعایت میکنی یا نه، سخته.
وقتی قطعه می نویسی، باید جز جز گفتارت به «ایده اصلی» بپردازن. در حالی که هر کدوم از اجزا، استقلال معنایی خودشونو دارن، لازمه که برقرار کننده رابطه منطقی بین جز پیشین و جز پسین باشند.
به نظر من، تو اینو رعایت نمیکنی!
تو جمله اول، به دو چیز اشاره میکنی، هم هبوط هم نسبیت. این درست نیست!
من حدس میزنم که میخوای در ادامه بگی که عشق شبیه جنونه، یا یه همچین تفسیری. اگه قرار باشه رابطه معنایی این دو رو بسنجیم، من منطقی بین جمله اول و دوم پیدا نکردم!
در ادامه، رنگ نان رو در نتیجه دو جمله قبلی میخوای برسونی، از نظر من، چنین چیزی رسانده نمیشه!
باز همون مشکلی که تو پست های قبلی صحبت کردیم، مطلبت رو بردی رو قله، بعد دوباره از اونطرف قله میندازیش تو سرازیری! گفتارت درباره رنگ نان، اوج مطلبت بود و بعد جمله بعدی عصن خودش یه ادعای دیگه اس! جداس از حرفای قبلی که زدی!

چه قشنگ بود

:))

هعییییی
آدم میمرد حالا جلو خودش رو بگیره نره گندم بخوره؟؟؟؟