دیوانه

داشتم در ربا رو می بستمبه مامان میگم پاشو خوب تا موقع که من دراشونو میبندم جابه جاشون کنمیگه به من چه؟؟من خستم خودت پاشو!!!تا سه روز نباید از من کار بکشید حرف هم نزنمنم سرمو تکون دادم گفت:آخ...منو تو همسفریمباید باهم خوب باشیم...- بعد میخنده میگه-چقدر دعوا کنیم منو و تو تو سفرمیگم سعی کن تو سفر از من فاصله بگیریدوری و دوستی کن از منبذار به خیر بگذره این سفر...از اخرشم یه بیشعوری نثارم کردخدا خودش با من و مامان بخیر کنه

چند خط مانده که آشوب به غوغا برسد

«بچه ی خسه موندهچیزی به شب نموندهغصه نخور دیوونهکی دیده که شب بمونه؟»بارون میاد جرجررو دیوارای مرمرغم ها رو بر میدارهجاش گل رز میکارهخدا جای حق نشستهخوب میخره شکستهقلب تورو میگیرهقلب خودش رو میدهصبوری کن عزیزممیرسه وقت اینمکولتو بر میداریپا تویه راه میذارینکنه یه وقت دیر بشه؟؟کولت با غم پر بشه؟؟مهربونی سوا کنخوبیا رو جدا کنخدا هوات رو دارهمحاله تنهات بذارهدختره ی دیوونه چیزی به صب نموندهخورشید میاد دوبارهروشنی رو میارهبارون میاد رو مرمرامیشوره از تو غصه هاصب سفیده لک نمیشهسفیدی که گم نمیشهخدا نگاش به ما هستتو آه بی صدا هستگریه بکن دردونهنذار که بغض بمونهبادبادکت هوا کنغماتو روش سوار کنصب میشه زود عزیزممیگذره شبای تیرم.....صالحه.نپ.ن:ابیات اول از شاملوی جان

خیلی دختر بدی شدم:(دیگه قدر داشته هام رو نمیدونم!!الان باید از خدا سپاسگذار باشماما چی کار میکنم...؟؟!!نشستم غر میزنم!!!خدای بزرگ مهربون به من اینهمه خوبی کرداما من؟؟؟اینکه دوستایی باشن که حالت رو بپرسن...فاطمه...لیلی...مریم...مرتضی....اینکه وسط حال بد و جنونماین خبر خوش برسه....چقدر ناشکر شدمخدای مهریونم من رو ببخشکه قدر داشته هامو نمیدونم:(کمکم کن که در همه حال شکر گذارت باشم مهربونسختی ها هستنولی من باید توکل داشته باشممن باید با امید ادامه بدمبس نیست این آدم بد؟؟؟باید سر پا بایستمخدا خودش همه چیز رو درست میکنهخدا خودش مواظب بنده هاش هستاین یه سالم میگذره...همونطوری که تا الان گذشتهزود پاییز میادو زودتر زمستوناین َ سال هم میگذره....

بهم میگه تو حسی نداری؟میگم برا چی؟؟دوباره میگه ：یعنی هیچ حسی نداری؟!میگم برای چی باید حسی داشته باشم؟چه حسی مثلا؟میگه برای همین اتفاقات...لبخند زدم ولی شبیه پوزخند شد نه؟!فقط میخوام اگر درست شدیه دل سیر بعد از مدت ها که بغض نکردمجلوی پرودگارم گریه کنم...دیگه هیچ حسی ندارم نسبت به هیچی!!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

تبرمقدمه ای بودتا پای قفس به چنگل باز شود...صالحه.ن

صدا گم شده تو گلومنو خورده این ماهی پاپتیبرای خودم من یه پا یونسممنو قورت دادن این  بغضای لعنتیصالحه.ن

دلم میخاد وارد ایمیلم بشم و مثل قبلناببینم زده صندوق ورودی (1)صندوق ورودی (2)بعد من برم باز کنم پیامموببینم نامه دارمبا پیوست یه اهنگبا پیوست یه عکسحالم بد شه ایمیل بدم بهشو شاعر شم براشحالم بد باشه و برام از خاطره ها بگهو من اینطرف اشکم دربیاد ازاینکه جوابمو دادهبرام از خاطره ها بگه و من بخندمبهم ببگه عشقولیدلم تنگ شده برات جانای منزودتر بیا...صالحه نوشت:«نامه هایم نمیرسند انگار صندوق پست خانه ام خالیست:( »